Ik ben Paul Goulmy, ondernemer en achterkleinzoon van Eugène Goulmy (1865-1951). Mijn overgrootvader was ondernemer in sigaren. Op het hoogtepunt was zijn fabriek in ’s-Hertogenbosch, onder de firmanaam Goulmy & Baar, de grootste van het land.
Maatschappelijk verantwoord ondernemen was voor hem al vanzelfsprekend. Hij was hofleverancier in Nederland en in Servië, hij exporteerde naar China. Kortom, zijn zakelijk succes kende geen grenzen.
Maar… het succes van vandaag is de vijand van morgen. Op een bepaald moment ging het ook helemaal mis. Vandaag de dag staat het fabrieksgebouw dat mijn overgrootvader liet ontwerpen bekend als de ‘Willem II-fabriek’.
Dat maakt je als erflater nieuwsgierig. Vanwaar die naamsverandering? Wat was het karakter van mijn overgrootvader? Wat maakte hem succesvol? Wat leidde tot zijn teleurstellingen?
Historische vergissing
Eén ding weet ik zeker, de naam ‘Willem II fabriek’ klopt niet. Mijn overgrootvader, in zijn kielzog Rudolf Baar, gaven de stad een mooi fabrieksgebouw, erkend als rijksmonument en nu een mooie cultuurfabriek en creatieve broedplaats.
Tientallen jaren lang prijkte slechts de naam ‘Willem II’ op de gevel. Een historische vergissing dus. Want, je noemt zo’n gebouw toch niet naar een voetbalclub uit Tilburg of een sigarenfabrikant uit Valkenswaard. Stel, een schilderij van Jheronimus Bosch wordt toegeschreven aan Pieter Bruegel. Dan schreeuwen we toch moord en brand.
Welnu, de naam Goulmy & Baar is terug op de gevel aan de spoorzijde van het gebouw in ’s-Hertogenbosch. Dat is één stap. Maar er moet meer gebeuren om een historische vergissing recht te zetten. De naam Goulmy & Baar moet nog veel prominenter in beeld komen. Vandaar deze website die het verhaal van mijn overgrootvader vertelt.
Heb ik iets van hem meegenomen of gekregen?
Gedurende mijn zoektocht naar de levensgeschiedenis van mijn overgrootvader wisselen verwondering en bewondering elkaar af. Een ding weet ik nu zeker, je kunt leren van de geschiedenis. Wij kunnen wel denken dat we vandaag alleen maar méér weten dan vroeger, we zijn ook heel veel vergéten! Het verhaal op deze website getuigt daarvan.
